Anti-Design 2014
Η Φαίη Θεοδοσίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Ε.Μ.Π.). Αποφοίτησε το 2004 και συνέχισε τις σπουδές της στο Λονδίνο παρακολουθώντας το μεταπτυχιακό πρόγραμμα MSc in Advanced Architectural Studies (2005) στην Bartlett School of Graduate Studies στο UCL. Εκεί ασχολήθηκε με την έρευνα και την ανάλυση των κτιρίων και των πόλεων ως χωρικά οικιστικά “πρότυπα”, εστιάζοντας στην χωρική αντίληψη του χρήστη μέσα από τα σύγχρονα κοινωνικά δίκτυα. Το 2005 συμμετείχε στο “5th Space Syntax Symposium” στο TU Delft στην Ολλανδία. Αμέσως μετά γύρισε στην Αθήνα και εργάστηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο
MRA architects για σχεδόν 2 χρόνια, όπου πήρε μέρος σε διάφορα αρχιτεκτονικά έργα και διαγωνισμούς. Το 2007 αποφάσισε να ενσωματώσει το προσωπικό της στυλ στο αρχιτεκτονικό γραφείο του πατέρα της και ίδρυσε τους THETA TRIS μαζί με τον αδερφό της Άκη Θεοδοσίου (Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. MSc Imperial). Σκοπός τους είναι ο επαναπροσδιορισμός της σύγχρονης κατασκευαστικής φιλοσοφίας με τη βοήθεια μιας νεωτεριστικής αρχιτεκτονικής προσέγγισης και ενός πειραματικού και ευέλικτου σχεδιασμού.
Φαίη Θεοδοσίου Highlight The Façade
Ο σχεδιασμός εκδηλώνεται ως εσωτερική και κοινωνική ανάγκη σε μια εποχή που προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι από το τίποτα ή από το ‘σχεδόν τίποτα’. Σε μια εποχή που δίνουμε σημασία σε όλα αυτά που μέχρι τώρα προσπερνούσαμε, που προσποιούμασταν ότι δεν υπάρχουν. Συλλέγοντας αυτά τα “αόρατα” κομμάτια μιας κατοικίας, υπολείμματα μιας ανακαίνισης, περισσεύματα μιας ανανέωσης, παρατημένα ή και πεταμένα, γεννιέται το φωτιστικό Highlight the Façade. Τα κεραμικά πλακίδια έχοντας ντύσει επιφάνειες, τοίχους και πατώματα, τώρα κόβονται και ράβονται σαν ψηφίδες και επενδύουν plexiglas που είχανε χρησιμοποιηθεί ως ράφια. Λόγω της “γωνιακής” γεωμετρίας του, το φωτιστικό είναι αυτοτελές αλλά ταυτόχρονα δίνει την ευελιξία μιας συνδυαστικής χρήσης. Σχηματίζονται χωρικές γεωμετρίες (patterns) βγαλμένες από όψεις κτιρίων, γεωμετρίες που αρχιτεκτονούν την κλίμακα της πόλης, που ορίζουν τα κενά, το φως, τις σκιές και το σκοτάδι. Τα στοιχεία που αποτελούσαν κομμάτι του εσωτερικού μιας κατοικίας, μεταμορφώνονται, ανακυκλώνονται, φωτίζονται και δημιουργούν “εικονικά” προσόψεις ενός κτιρίου, ενός οικισμού, μιας πόλης.